domingo, 28 de octubre de 2007

Tristeza

Tristeza nao tem fim
Felicidade sim
.
Parece que la vida ganó la partida, otra vez
.
Vaya por Dios que tonto estoy
Se me ha vuelto a escapar e
l alma por la puerta
Vaya por Dios que tonto soy
Se me ha vuelto a llenar el corazón de lluvia

.
La soledad es una estación de madrugada
Un beso al viento y una canción desesperada

.
Otra vez, hoy peor que nunca
Quizás sí soy ridículo
.
Quan no hi siguis al matí,
Les llàgrimes es perdran
Entre la pluja que caurà avui

Em quedaré atrapat
Ebri d'aquesta llum
Servil i acabat boig per tu

.
Servil y acabado
.
E até o tempo passa arrastado
Só pra eu ficar do teu lado
Você me chora dores de outro amor
Se abre e acaba comigo

.
É que eu preciso dizer que eu te amo
Te ganhar ou perder sem engano
É, eu preciso dizer que eu te amo, tanto

.
Y no hay nada que pueda hacer
.
Tonight you're mine completely
You give you love so sweetly
Tonight the light of love is in your eyes
Pero ya no más
But will you love me tomorrow?
.
Is this a lasting treasure
Or just a moment's pleasure?
Can I believe the magic of your sighs?
Will you still love me tomorrow?
.

Tonight with words unspoken
You say that I'm the only one
But will my heart be broken
When the night meets the morning sun?
.

I'd like to know that your love
Is love I can be sure of
So tell me now, and I won't ask again
Will you still love me tomorrow?

.
Algunas preguntas ahora ya tienen respuesta
Y lo peor es que fue genial
Y no hay nada que reprocharte
Por lo menos ya conozco algunas respuestas
.
The boy with the thorn in his side
Behind the hatred there lies
A murderous desire for love
And when you want to live
How do you start?
Where do you go?
Who do you need to know?
.
Y vuelven otras preguntas antiguas
Preguntas sin respuesta
.
Last night I dreamt
That somebody loved me
No hope, no harm
Just another false alarm
Tell me how long before the right one?
The story is old - I know
But it goes on
And on

.
Another false alarm…
.
See, the luck I've had
Can make a good man turn bad
So please please please
Let me, let me, let me
Let me get what I want
This time
.
Haven't had a dream in a long time
See, the life I've had
Can make a good man bad
So for once in my life
Let me get what I want
Lord knows it would be the first time
.
¿Siempre igual?
.
I am human and I need to be loved
Just like everybody else does
.
There's a club if you'd like to go
You could meet somebody who really loves you
So you go, and you stand on your own
And you leave on your own and you go home,
And you cry and you want to die
.
Y ni siquiera tiene sentido volver a lo mismo
Volver a lo de antes
.
When you say it’s gonna happen now,
When exactly do you mean?
See I've already waited too long
And all my hope is gone
.
¿Alguien se había dado cuenta?
Parece que no
.

Punctured bicycle
On a hillside desolate
.
I would go out tonight
But I haven't got a stitch to wear
This man said:
"It's gruesome that someone so handsome should care"
.
En el papel todo está a favor mío
Y nada pasa realmente
Nada pasó esta vez
Igual que siempre
.
Me siento como aquel ladrón que busca su fortuna
En un callejón por donde nunca pasa nadie
Como un burro amarrado en la puerta del baile
.
¿Dónde buscar?
No sé
.
I decree today that life
Is simply taking and not giving
But we cannot cling to the old dreams anymore
No, we cannot cling to those dreams
Ask me why, and I'll spit in your eye
Ask me why, and I'll die
.
¿Qué hacer con la rabia si ni siquiera es contigo?
¿Empezar otra vez, volver a lo de antes?
.
.
.

E pau, e pedra e o fim do caminho
E um resto de toco e um pouco sozinho
E um caco de vidro e a vida, e o sol
Sao as aguas de março fechando o verao
E promessa de vida no teu coraçao
.
Y esto no va más
Te voy a extrañar
Mucho
Te voy a extrañar

lunes, 22 de octubre de 2007

Viajando por el norte del Perú

Hace poco estuve en el norte, por un viaje de chamba. El recorrido fue todo por tierra, desde Yurimaguas hasta Paita. Es decir, pasamos por Loreto, San Martín, Amazonas, Cajamarca, Lambayeque (una partecita) y Piura. Para ser sincero, no tenía la menor gana de ir al viaje este, porque iba a tomar 2 de los 4 días del último feriado largo (aunque también tomaba 2 días de chamba). Pero valió la pena por el hecho de conocer tantos sitios bonitos...es increíble que el Perú pueda tener tantas cosas distintas tan cerca unas de otras, ¿no?


La foto de acá abajo es cerca a Yurimaguas, o sea, es selva baja. Noten las casas típicas al lado de la carretera.
.















Se ve una diferencia bien marcada entre la selva alta y la selva baja...Hasta hace poco, no conocía la selva, solamente una parte de ceja de selva en Cajamarca (donde me dio hepatitis, malaria y dengue, pero esa es otra historia). La siguiente foto es entre Tarapoto y Yurimaguas.















.

Qué alucinante el paisaje, ¿no?





Estas son las cataratas de Ahuashiyacu, están cerca de Tarapoto. La entrada está a unos 20 metros de la carretera. Es increíble porque se camina un poquito, subes un poco más, y se ve una especie de cañón estrecho (como si uno estuviera en el fondo), y hacia arriba se ve esta catarata.

...............................Oe, no salpiques pe!

Acá, tonteando en un tractor, a la salida de la catarata.
















Otra vez un paisaje increíble...creo que yo debí trabajar por esos sitios, ¡es increíble lo bien que se siente uno rodeado de tanta naturaleza! Creo que afloró mi espíritu de boy scout.


Miren el cerro: hay partes en que, literalmente, la roca está encima de la pista.

En la tarde, como a las 6pm.


Esto es en Amazonas, antes de llegar a Cajamarca...comprando unos quesitos, de ley!




















...

.

.......................Esa moto no es mía

Esta es la parte de cruce más baja de la cordillera de los Andes. Es decir, el punto más bajo por donde se cruza de la costa a la selva. Creo que son 2900 m.s.n.m., y no hacía mucho frío. Esa es una laguna bien grande.


Otro puente, este es bien bacán. Lástima que no tenga otra foto donde se lo vea mejor.



Esto me parece que ya es en Cajamarca, en ceja de selva. Aunque el punto más alto del trayecto (que es el cruce más bajo del que les hablé hace un ratito) ya pasó, todavía estamos en ceja de selva. La sierra y la ceja de selva alternan a ratos (aunque se ve poca sierra por esta parte).


Y esto ya es en Lambayeque, ya se nota bien claro que esto es costa. Así es el paisaje hasta Piura, se ven algarrobos por todos lados. Es bonito, pero la selva es incomparable.

.

.

..

.

..

.

..

..

.

jueves, 18 de octubre de 2007

Canción a la luna

Esta es una de mis canciones favoritas, casi como si la hubiera escrito yo (ya quisiera escribir así en alguna vida). Es del grupo catalán Sau (Sau, no saaaaaauuuu!), y es casi un himno en Barcelona, y en general creo que en toda Cataluña. Como lo dice el título del post, esta canción se la canta alguien a la luna. Bacán, ¿no?
.
Boig per tu significa "loco por ti". Aca esta el link a la canción (gracias Mariella por pasarme el dato! te pasaste!!). Además, el catalán suena muy bien, es un idioma bien paja. Conserva muchas raíces del latín que se han perdido en el español...de hecho, creo que los idiomas romances, o sea, los derivados del latín, son los que se escuchan más chévere (no he escuchado rumano nunca, así que por ahí no puedo hablar, pero el resto son mostros, ¿no?). Esta es la letra:
.
Boig per tu
A la terra humida escric
"Nena estic boig per tu"
Em passo els dies esparant la nit
.
Com et puc estimar
Si de mi estàs tant lluny
Servil i acabat
Boig per tu
.
Sé molt bé que des d'aquest bar
Jo no puc arribar on ets tu
Però dins la meva copa veig
Reflexada la teva llum, me la beuré
Servil i acabat
Boig per tu
.
Quan no hi siguis al matí
Les llàgrimes es perdran
Entre la pluja que caurà avui
Em quedaré atrapat ebri d'aquesta llum
Servil i acabat
Boig per tu
.
.
Y eso, significa esto:
.
En la tierra húmeda escribo
"Nena, estoy loco por ti"
Me paso los días esperando la noche
.
Como te puedo amar
Si estás tan lejos de mi
Servil y acabado
Loco por ti
.
Se muy bien que desde este bar
No puedo llegar donde tú estás
Pero dentro de mi copa veo
Reflejada tu luz, la beberé
Servil y acabado
Loco por ti
.
Cuando no estés en la mañana
Las lágrimas se perderán
Entre la lluvia que caerá hoy
Me quedaré atrapado y ebrio de aquella luz
Servil y acabado
Loco por ti
.
Para mí, es una canción dedicada al amor imposible, no a una persona en si, si no a eso que todos buscamos y que algunos no encontramos...y bueno, la luna es eso pues, la quieres pero no la tienes. Igual que el amor para muchos, lo tenemos, lo conocemos, pero no se puede pues. Pero igual seguimos dándole, buscando por ahí a ver si aparece. Tanto que hasta parecemos locos. Y la gran pregunta es: ¿llegará o no? ¿Nos dará bola la luna algún día? Yo quiero creer que sí.

lunes, 15 de octubre de 2007

¿Por qué les jo*en tanto los cambios?

Todo el fin de semana mi madre ha estado al borde del colapso nervioso porque le malograron el Hotmail…y no le malograron nada, en verdad. Lo que pasó fue que Hotmail le actualizó el correo, y ahora tiene la versión Live.


El domingo por la mañana me despierta (yo pensé que se estaba incendiando la jato del vecino, le había dado algo a algún tío o nos estaban embargando la jato) alarmada, diciendo: “esto es una desgracia…me fregaron el correo!!” (bueno, quizás exagere un poco, pero fue algo así). Cuando fui a ver, nada, y como les dije, era solamente la nueva versión. Traté de explicarle que era casi lo mismo que el otro, pero mejor, con un formato más amigable, algunas funciones extras, pero ella nada, que ya no iba a mandar correos porque así no se puede, no hay derecho pues.
.......Cara de mi vieja al ver
............el Hotmail Live
.

Nota del redactor: el descubrimiento de Internet y del correo electrónico, fue todo un acontecimiento para mi madrecita. Al comienzo me mandaba mails a la chamba preguntándome “¿Qué novedades?” por lo menos un par de veces al día, aparte de 224 mensajes diarios –en promedio, claro, no soy tan obsesivo como para contarlos- con cadenas, rezos a la Virgen de Tangamandapio, consejos para no morir envenenado, asaltado, electrocutado o intoxicado, y demás.

Hoy día, que no fui a trabajar porque estaba enfermo, siguió la jarana…y todo esto, por qué será, ¿digo yo? Y me respondo (cual loco de esquina): para la mayoría de gente que hemos nacido, digamos, a partir del 65 –en promedio, no quiero linchamientos- creo que es mucho más fácil digerir los cambios de cualquier cosa que para los mas “antiguos”. Y esto se ve clarísimo en cosas que tienen que ver con la tecnología, como usar Internet, aprender a usar algún programa nuevo o hasta mandar mensajes de texto. Para nosotros nos es mucho más fácil porque, de una forma u otra, hemos crecido con eso, y porque en estos últimos años y décadas el cambio tecnológico ha sido enorme.

Les pongo un dato, que publicó Naciones Unidas hace un tiempo: hasta 1750 (primera revolución industrial), el conocimiento que tenía la humanidad se duplicó por primera vez. Luego, éste se volvió a duplicar aproximadamente en 1800 (nueva revolución industrial, la Ilustración y la revalorización de la razón), y lo haría nuevamente hacia el comienzo del siglo XX (sobre todo por el uso del vapor, el automóvil, la radio). En 1950, este se vuelve a duplicar, pues se “democratiza” el conocimiento en cierta forma: lo que hasta ese entonces era manejado por gobiernos e instituciones como la Iglesia, pasa a ser, de alguna manera, manejado por un mayor número de agentes. Además, se descoloniza gran parte del mundo. En 1989, con el desarrollo de las computadoras y el comienzo del desarrollo de la nanotecnología, se duplicó nuevamente. Se estima que este año se está volviendo a duplicar el conocimiento. Además, ya estamos en una época en que los conceptos que se tienen sobre conocimiento han cambiado radicalmente: si en el siglo XVIII los franceses pretendieron hacer un libro (la Enciclopedia) que tuviera todo el conocimiento, ahora eso es imposible. Ni siquiera se puede hacer eso en Internet, creo.

Bueno, volviendo al tema de mi vieja y de las viejas y viejos de muchos: hasta hace poco, para ellos todo era más estable: desde la chamba –entrabas, estabas 20 o 30 años y te jubilabas-, la vida familiar, los gustos y modas en cuanto a música, ropa y todo en general –había una “tendencia”-…en cambio, hoy todo es válido. Para la mayoría de nosotros es absolutamente normal estar en una chamba un par de años y querer cambiarse a otra, o viajar a estudiar afuera, mudarnos más constantemente. Bueno, la idea es esa. No se si le di muchas vueltas o no, pero al menos esas divagaciones que comparto con ustedes impidieron mi infarto hepático diario.

viernes, 12 de octubre de 2007

De carreras y corridas

Creo que correr debe ser uno de los deportes mas sotas que existen…pero un montón de gente corre. Si no, vayan al golf de San Isidro a las 7 de la mañana, y van a ver una banda de deportistas que corren con mas ahínco que con el que correría alguna buena señorita de la mala vida escapando de Serenazgo.
.
La cosa es que yo ya le entre a la cochinada también (a correr, no a ser un cortesano de vida alegre). Bueno, no ahora recién, yo corro por épocas. En la universidad me dio también por correr (los que hayan estudiado en la católica, se acordaran de la tortuosa –para algunos- prueba que obligaban a dar, corriendo dos vueltas a la pista de salud). Acá conviene extendernos.
.
Bueno, la pista de salud era mas bien la pista de la muerte, porque era supuestamente para correr, pero atravesaba un estacionamiento, pasaba entre los escombros de las construcciones, y en la parte en que era solo para correr, el piso era tan malo que fácil uno terminaba con un tobillo luxado o una rodilla esguinzada (¿así se dice? con esguince pe, ustedes me entienden). Lo cierto es que, si salías de esa, podrías correr tranquilamente sin tabas en una playa de piedritas. Como quien dice, lo que no mata engorda.
.
Y volviendo al tema central, me dio por correr muchas veces (una vez en el colegio me lance a correr 20 vueltas a la pista atlética…y termine mas cansado que galán de porno). Ahora que se viene la carrera este de Nike, o sea, el Nike 10K (son 10 kilómetros de purita carrera), de nuevo me he puesto las pilas, y estoy dándole varios kms diarios. O sea, que todos los días estoy que corro y corro la…la rutina (perdón, no me salía la palabra) que me he programado para llegar en forma a la carrerita de marras.



Acá esta el mapa de como va a ser la carrera. Sólo que lo han puesto mal, en verdad empieza por donde dice llegada, de ahí se baja por el Derby, se cruza el puente (esa parte va a dolerrrr) hacia San Borja, de ahí hasta el fondo de San Borja Norte (por el Blockbuster* que esta llegando a Parque Sur), y de ahí de vuelta al Jockey, pasando por el trébol. Ver al final.**

Se acerca también, digamos como entremés, una carrera de 5 km que está organizando el Sportlife (ahí es donde voy a matar al estrés…lástima que todavía no lo encuentre)…digamos que será para medir como van las fuerzas.
.
*Nota para el buster: Tienes razon, D96, ya no hay Blockbuster...bueno, por ahí pe!
**Sorry, sí es como está en el mapa. Ayer me fui a inscribir a Saga y confirmé que la ruta si está bien puesta. Tú, que me desinformaste...entérate bien pe!!

miércoles, 10 de octubre de 2007

Post Uno

Hace tiempo que quiero escribir a un ritmo mas o menos seguido, y que mejor manera de hacerlo que mediante un blog. Lo interesante de esto creo que es poder poner tus puntos de vista, lo que te pasa, lo que no te paso, lo que quieres que te pase y en general cualquier cosa...Ademas, me imagino que esta nota tiene un poco de voyeurismo y mucho de exhibicionismo, no creen?
a ver si asi me da el espacio que quiero pe
Esto ocurre cuando quiero escribir y me da flojera

Hace algun tiempo tambien, leyendo el blog de un muy buen amigo mio, empece a leer varios blogs. Los links que he puesto son algunos de los blogs que lei, y que me interesaron. Claro que he leido muchos otros -algunos buenisimos, otros bastante buenos, otros buenos, y otros...es que en todos lados se cuecen habas pues!-, pero la verdad que no me acuerdo de los links para ponerlos todos. Me imagino que poco a poco los ire poniendo para poder leerlos mas facilmente, tambien. Si alguien me lee (y si no me leen, se lo pierden...JA! el mas humilde), nada mas decir que normalmente no tengo tiempo ni para ir al baño (bueno, voy al baño un dia si, un dia no). Estoy metido en 10 mil cosas, incluida chamba, maestria, varios proyectos, asi que tratare de publicar cuando tenga algun tema interesante, y sobre todo, tiempo.
?
Saludos blogosfera!!
y esta frase que hace aca??
pd. ¡Mientras! ¿Por que no hace caso el editor de Blogger cuando uno quiere separar un parrafo de otro, alguien sabe?